مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ، وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ. (کلمات قصار 297)
ترجمه: چقدر عبرت‌ها فراوان‌اند و چه اندک است درس عبرت گرفتن!
توضیح:
از قصه‌ها و افسانه‌ها و رمان‌ها نیز می‌توان درس عبرت گرفت، ولی ما حتی از واقعیت‌ها نیز درس عبرت نمی‌گیریم. بماند که از هر رخدادی می‌توان چندین درس عبرت گرفت. بله، از همه چیز می‌توان درس عبرت گرفت، حتی از همین درس عبرت نگرفتن! پس چرا این‌قدر اندک است؟
درس عبرت گرفتن یک عمل اختیاری است که باید با اراده و آگاهی انجام شود. لذا چیزی نیست که به خودی خود برای انسان حاصل گردد. پس علت اینکه انسان درس عبرت نمی‌گیرد آن است که برای این کار هیچ فکر و برنامه‌ای ندارد و اصلا به آن اهمیتی نمی‌دهد.
ماجرایی که خود تجربه کرده‌ایم یا اتفاقی که شنیده‌ایم باید مدت‌ها موضوع تفکر و تأمل ما واقع شود. روزها یا حتی هفته‌ها و ماه‌ها به‌طور مرتب به آن بیندیشیم و ابعاد و زوایای آن را بکاویم و زیرورو کنیم. بفهمیم علتش چه بود یا چرا عاقبتش این شد. برای مثال هر روز به مدت ربع ساعت در جای ساکت و خلوتی بنشینیم و در تنهایی خود، ذهن را بر آن رویداد متمرکز کنیم تا معنای جدیدی برای ما آشکار شود. اگر چنین نکنیم، دیگران درباره ما چنین خواهند کرد.
درباره این سایت